| مهرعلی معصومه | |
| معصومه مهرعلی (سهیلا) ۲۷ بهمن سال ۱۳۳۴در خیابانِ مختاریِ تهران دیده بر جهان گشود پدرش محمد اهل سنگلجِ تهران از دراویش سلسله گنابادی ملقب به محمد درویش از مردان وارسته وصاحب اعتبار و احترامِ اهل محلهُ خویش و مراودین واجتماع خود بود . مادر وی عَذرا کافیان طباخ دختر عمویِ پدر از ناحیه مادرخود از نوادِگان میرزا مهدی خان امامی میرزای دربار ناصری بود وی (کافیان) دارای صدایی بس دلکش و آوازی دلپذیر بود واین موهبتی بودکه ازنیاکان به وابستگان و نتایج و به ارث رسیده و اینک نیز شنوای صدای بازماندگان آنان بانو مهرعلی و فرزندان وی سارنگ و ارژنگ سیفی زاده می باشیم معصومه مهرعلی کودکی خود را در بافتی پر خاطره در میان مردمی پر مهرو پرعاطفه با قلبی به وسعت دریا و رویی چون صبح گشاده ودستی بربخشش و پایی به یاری گذرانید وی از آن روزها و زندگی در محله مردمی خود میدان شاهپور بازارچه قوام الدوله کوچه سقاخانه باحیاطی چهار گوش و چهار باغچه در هرکُنج و در میانه آنها درخت اناری و در مرکز این چهار کُنج حوض گردِ پر آب پر ماهیان قرمز و طلایی گفتنی های بسیار دارد. او دوران ابتدایی را در دبستان دولتی کیوان سپری کرد و از همانجا خواندن را با قرائت قرآن و سرودِ صبحگاهی تجربه نمود ونیز تحت تاثیر صدای مادر و به تشویق وی این علاقه رو به فزونی راه می یافت پس از اتمام مقطع ابتدایی برای دوره متوسطه وارد دبیرستان ایران شد و در این مدت باشرکت در مسابقات هنری نواحی آموزش و پرورش و متعاقب آن مسابقات کشوری که در شهر رامسر همه ساله انجام میشد حائز رتبه نخست در آواز ایرانی می گردید پس از پایان دوره اول متوسطه برای علاقهُ وافرش به رشته ادبی به دبیرستان محمود زاده در ناحیه ۸ آموزش و پرورش وارد ودر آنجا فعالیتهای هنری وی بیشتر از گذشته شد وی عضو کاخ جوانان به سرپرستی محمد اوشال وهمکاری با نوازندگان جوان در تالار فرهنگ و سالن اجراء محمودزاده و مراکز هنری دیگر را دنبال می نمود و کما فی السابق در مسابقات هر ساله و اردوهای رامسر شرکت می نمود و رتبه نخست را کسب میکرد پس از دریافت دیپلم و گذراندن و کار کوتاه مدت در شرکت بِلتِک ، روزی در روزنامه های کثیرالانتشارخواندکه، وزارت فرهنگ و هنر :جذب ۱۰ خواننده از طریق آزمون ، او روز موعود به وزارتخانه مراجعه و در مقابل استاد محمود کریمی در استودیو با صدابرداری آقای رحیم بقایی آوازی خواند و از همان زمان در هنرکده موسیقی با تعدادی دیگر از قبول شده گان زیر نظر استاد مشغول فراگیری ردیف شد وی ردیف را نزد جناب کریمی که در این دایره از جایگاه ویژه ای برخورداربود فرا گرفت و تا آخر عمر ایشان هم در لباس شاگردی نزد ایشان ماندو آموخت از دیگر استادان وی استاد نورالدین رضوی سروستانی است که به غیر از انتقال دانش هنری خویش بی گفتگو درسهایی از اخلاق و منش راستین که به حق در خود ایشان نیز موج میزد را به هنرجویان خود می آموخت معصومه مهرعلی میگوید در زندگی من هر کدام از استادانم نقش سازنده و موثری داشته اند ودارند. در کتابی از این هنرمند آمده است که هنرمندی شغل و معیشت نیست هنر شیوه است و روش و منش که به زیستن معنای مدام می بخشد پس او به خروجی درست رفتاری هنرمند از هر آنچه نامش هنر است و او در پی اش بوده است می باشد معصومه مهرعلی سال ۱۳۵۷ در محل کارش هنرستان موسیقی که نظامت نیمزوز آنجا را بعهده داشت کنسرتی به درخواست هنرجویان برای امتحان و اخذ دیپلم شان اجراء نمود در آن شب تمامی بزرگان موسیقی چون استادان بهاری و عبادی ودیگر هم ردیفانشان حضور داشتند ودر میان آنان استاد محمد رضا شجریان نیز ازمدعوین مجلس بودند این هنرمند پس از اتمام اجراء به رسم ادب نزد استاد خود محمود کریمی و پس از آن استاد شجریان برای ادای احترام و پوزش از قصورات در اجرایش حاضر و صدای اش مورد توجه مرد آواز محمد رضا شجریان قرار گرفت و زان پس ضمن شاگردی در محضر استاد محمود کریمی که در آن زمان فرا گیری ردیفِ مکتب تهران را نزد ایشان به پایان رسانده بود به کلاس استاد شجریان نیز راه یافت بانو مهرعلی از شاگردان مستعد با قابلیتی بسیار برای درک آواز به شیوه مکتب اصفهان نزد بزرگمرد آواز ایران راه پیشرفت را روز افزون طی می نمود و می توان به درس استاد و پاسخ ایشان در آواز اصفهان به شیوه استاد محمد حسین طاهر زاده اشاره نمود در این دوره که نزدیک به ۲۰ سال به طول انجامید می توان به بزرگان امروز که از همکلاسان آن روزگار بودند از نام آشنایان قاسم رفعتی محسن کرامتی علی جهاندار ملک بابایی محمد عرفانیان مظفر شفیعی و حمید رضا نوربخش نام بردبانو مهرعلی سال ۶۰ با هنرمند محمد حسین سیفی زاده که از شاگردان استادان اسماعیل مهرتاش محمود کریمی و محمد رضا شجریان می باشد پیمان زندگی بستند و حاصل فرزندان هنرمندشان سارنگ و ارژنگ سیفی زاده از فعالان اندیشمند می باشد خانم مهرعلی به توصیه استاد شجریان از سال ۶۴ به تدریس مشغول و به مرور در مراکز فرهنگی کنسرواتوآر و بسیاری از آموزشگاههای تهران و دیگر شهر های ایران مشغول به تدریس و سپس از سال ۱۳۷۸ به مدت ۱۵ سال مدرس دانشگاه در رشته آواز جواب آواز و شناخت تصانیف قدیمی شد وی به اتفاق خانواده در آموزشگاه قمر با مدیریت خود مشغول فعالیت در رشته های خود می باشند در باره او می نویسند که این استاد آواز غیر از صدای زیبا و دانش هنری به لحاظ اخلاق و روحیه درویشانه اش محبوب و مورد احترام اهالی موسیقی می باشد وی آثاری را از خود بیادگار در تاریخ هنر گذاشته است و او هر روز خود را در مقابل مخاطبان هنر بیشتر مسئول می داند و بر پایه همین باور سعی در شناخت آسیب ها و راهی برای درمان آن دارد. |
|